عرض ارادت خدمت دوستان عزیز
در این شعر نو از آرایه های مختلف (مجاز،کنایه،تشبیه و ...) استفاده شده و هیچ کدام در معنای حقیقی خود به کار نرفته است
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
به دنیا می آیی
در کوچه های زندگی قدم می گذاری
طاقچه ها و سکو ها بر می گزینی.
انسان های قدیمی روی هر کدام
جنسی گذاشته اند.
یکی هندوانه ای را مقسوم کرده
یکی نام و پنیری را در هم کشانده
یکی خربزه را شتر کنان می خورد
یکی چای را زعفرانی می کند
یکی آش را گِل مال کرده است
و از این دست کار ها
