پر پرواز
جمعه, ۱۳ بهمن ۱۳۹۱، ۱۱:۴۵ ق.ظ
پر پرواز
پر مرغان سفیدیست
که می ترسند از روز خدا
که شکاری نشوند
و به راهی نروند
و گناهی نکشند
می ترسند از چون من و تو
که گرفتیم از آنها
شوق را
شوق ماندن
شوق مهر مادری را
شوق پرواز
شوق لبخند و سنا را
تا برفت از بام خانه
تیرکی او را نشانه
چون مرا فریاد بود
من زدم ، من زدم
چون گل زیبا نشان را
فکر کن
من تو را آن گونه هستی
چون گل زیبا نشان پر پر کنم
پر مرغان سفیدیست
که می ترسند از روز خدا
که شکاری نشوند
و به راهی نروند
و گناهی نکشند
می ترسند از چون من و تو
که گرفتیم از آنها
شوق را
شوق ماندن
شوق مهر مادری را
شوق پرواز
شوق لبخند و سنا را
تا برفت از بام خانه
تیرکی او را نشانه
چون مرا فریاد بود
من زدم ، من زدم
چون گل زیبا نشان را
فکر کن
من تو را آن گونه هستی
چون گل زیبا نشان پر پر کنم
دفتر سیاه و سفید
به اینجا که میرسه یهو وزن شعر عوض میشه .. شایدم من بد خوندم؟!